-
1 pluton
сущ.• взвод* * *1) chem. pluton хим. плутоний2) wojsk. pluton воен. взвод, ист. плутонг3) astron. Pluton астрон. Плутонgeol. skały głębinowe, skały plutoniczne геол. плутон* * *dowódca \plutonu командир взвода, взводный ♂%1 ♂, Р. \plutonu воен. взвод;
* * *I м, P plutonu воен.II м, P plutonu хим.dowódca plutonu — команди́р взво́да, взво́дный m
плуто́ний -
2 plutonowy
plutonow|y\plutonowyi 1. взводный;2. \plutonowyу ♂ а) сержант; б) (dowódca plutonu) командир взвода, взводный ♂* * *1) взво́дный2) plutonowy ма) сержа́нтб) ( dowódca plutonu) команди́р взво́да, взво́дный m
См. также в других словарях:
dowódca — m odm. jak ż II, DCMs. dowódcacy; lm M. dowódcacy, DB. dowódcaców «ten, kto dowodzi; w wojsku: zwierzchnik jednostki wojskowej; komendant; okolicznościowo: człowiek dowodzący zorganizowaną grupą ludzi; przywódca» Dowódca plutonu. Dowódca floty … Słownik języka polskiego
pluton — I m IV, D. u, Ms. plutonnie; lm M. y «pododdział taktyczny, składający się z kilku drużyn, działonów lub załóg wozów bojowych» Pluton gospodarczy, medyczny, naprawczy, transportowy. Pluton artylerii, kawalerii, łączności, piechoty. Pluton… … Słownik języka polskiego
